Nu we het einde van het jaar naderen zien we overal de top 10 (of meer) van voorbij komen. Ook in het leven van een dierenarts zijn er heel wat top 10’s op te stellen. In dit geval een top 10 van de vreemde dingen die uit dieren gehaald zijn in het Dierenziekenhuis. (alle dieren maken het overigens goed, dus achteraf mag je hier gelukkig opgelucht over ademhalen). Maar wat blijven het toch rare dieren. Hopelijk geeft dit wat meer informatie over dat het niet vanzelfsprekend mag zijn dat dieren geen dingen eten die niet eetbaar zijn.
- Bij mij kwam de eigenaar van een 10 maanden oude labrador (labradors staan wel een beetje berucht om het eten van vreemde dingen helaas, dus dit ras komt relatief wat vaak voor in deze top 10). De hond is normaal heel actief en levendig, maar sinds vannacht hevig aan het braken. Sterker nog het is een soort raket die afgevuurd wordt tijdens het braken, zoals de eigenaar het omschrijft. Tijdens het klinisch onderzoek wordt niets bijzonders gevonden, maar voor de zekerheid toch maar röntgenfoto’s van de buik gemaakt. Hier is een zeer afwijkend beeld zichtbaar.
We zien een röntgenfoto in zijligging van de hond. Opvallend is de zeer vergrote maag rechts op de foto net achter de ribben. het zwarte is allemaal gas in de maag.
Hierop hebben we een echo van de buik gemaakt om de oorzaak te achterhalen. Hierop werd het vermoeden van een vreemd voorwerp bevestigd. Een ronde structuur lag ter hoogte van de maaguitgang.
Operatief hebben we het voorwerp verwijderd en de hond maakt het weer goed gelukkig.
Stuiterbal uit de maag van de hond
- Soms ook wat gênante dingen. Een eigenaar komt met haar kat bij me en zegt me dat de kat zojuist iets vreemds naast het bed opgegeten heeft. Er wordt wat om de feiten heen gedraaid, maar uiteindelijk werd het duidelijk wat het voorwerp was: een gebruikt condoom. Tja dat kan wel problemen in de kattendarm geven. Dus gelukkig was de eigenaar gekomen en hebben de kat succesvol het condoom kunnen laten uitbraken.
- Opnieuw een labrador! een mevrouw komt met spoed naar de praktijk, omdat ze zojuist toen ze even niet keek de hond haar speldenkussen naar binnen heeft zien werken: met spelden en al. Snel een rontgenfoto gemaakt om zeker te weten wat er ingeslikt is. Mw geeft aan dat de spelden stevig in het kussen zaten gedrukt en niet zomaar los zouden komen. Een wonderlijke röntgenfoto volgt echter.
Inderdaad blijkt het speldenkussen met 2 zichtbare naalden (1 kromme en 1 rechte) links onderin de maag te zitten. Eer blijkt echter ook nog een halogeenlampje en een langer steeklampje in de maag te zitten.
Inderdaad zitten er 2 naalden (waarschijnlijk nog in het speldenkussen, want deze was ook goed voelbaar in de maag) in (1 kromme en 1 rechte). echter er zit ook nog een halogeenlampje en een langere rechte structuur in de maag. Het blijkt dat de hond gisteren in de garage had gespeeld toen meneer daar aan het klussen aan de auto was. Meneer had wel een paar lege kartonnen doosjes gevonden van autolampjes, maar daar niet verder bij nagedacht. Gevonden! We hebben de hond laten braken (voor bescherming van de naalden met veel watten ingepakt) en alles is eruit gekomen behalve het kleine lampje. Omdat het een grote hond is, hebben we hem enkele dagen gelaxeerd en vervolgens een controle foto gemaakt: daarop was het lampje verdwenen.
- Appeltje! Ook de dieren van de dierenarts zijn niet altijd even voorbeeldig. Appel is mijn eigen katje en toen zij 9 weken oud was dacht ze dat het wel leuk zou zijn om mijn volle doosje oordopjes (net nieuw, dus ik wist dat er nog 6 dopjes in zaten) op de grond te gooien en vervolgens de oordopjes op te eten. Overigens had ik niet meteen door dat de kat de boosdoener was. Dus toen ik ontdekte ’s ochtends dat het doosje leeg op de grond lag, heb ik eerst Bram de franse bulldog beschuldigd en hem een injectie gegeven om te gaan braken. Daar
zaten echter geen oordoppen in… (ook zielig achteraf). Vervolgens een echo van de maag van Appel gemaakt: ja hoor: een aantal structuren in de maag die wel erg veel op mij oordoppen leken. Ik heb geprobeerd ook met een injectie Appel te laten braken, maar daar kwamen de oordoppen niet uit. nadeel van schuimrubber is namelijk dat het uitzet en in zo’n klein maagje past het dan niet meer om de heenweg weer terug te nemen. Ik heb Appel toen dus moeten opereren en de 6 doppen uit haar maag moeten halen. een risico-operatie, maar gelukkig goed afgelopen. -
Een uitgelikte mergpijp om de onderkaak van een hond geschoten.
Gelukkig niet altijd ingeslikte voorwerpen, maar daarom niet minder vervelend. De beruchte mergpijpen die tijdens het leeglikken om de onderkaak heen schieten zien we gemiddeld wel 3-5 x per jaar. Door de paniek van de hond moeten we deze dan meestal onder sedatie brengen en vervolgens de mergpijp los slijpen om deze te verwijderen. De onderkaak is namelijk meestal gaan zwellen door de beknelling, dus kan deze niet meer normaal eraf. (P.S. wederom een labrador…)
- Sokken/Kousen enz. Erg gevaarlijke dingen. Zeer regelmatig moeten we dieren laten braken die sokken of kousen of panty’s oid gegeten hebben. Als het gezien is dan kunnen we het dier laten braken, zo niet kan het veel serieuzere vormen aannemen. Sokken/kousen zijn namelijk rekbaar en vaak blijft er een prop in de maaguitgang hangen, terwijl de rest door de darmen wordt meegevoerd. Omdat het nog door de maag wordt tegengehouden geeft de sok eerst een verstopping, maar erger nog vaak gaat het door de darmwand heen snijden. Uiteraard als dat stadium aangebroken is, is er soms geen redden meer aan. Dingen met lichaamsgeuren zijn erg aantrekkelijk voor met name honden, dus berg sokken en kousen altijd goed op.
- Sommige katten hebben een wel heel vreemde eetlust. Meestal zijn katten overigens vrij kieskeurige eters, maar sommigen snappen die regel niet helemaal. Zo ook opnieuw een kattenvriend. Deze kat was al enkele dagen niet lekker en veel aan het braken: eigenlijk bleef er geen eten in en werd hij steeds slomer. Hij wilde overigens wel eten, maar braakte het steeds weer uit. Het klinisch beeld en de röntgenfoto’s wezen in de richting van een obstructie van de darmen. Tijdens de buikoperatie werd inderdaad een obstructie gevonden in de dunne darm. Dit bleek een rode rubberen dop van een kinder schietpijltje te zijn achteraf.
- Tennisballen: nog zo’n berucht ding. Tennisballen zijn op zich redelijk veilig tenzij de hond de bal stuk bijt en
Bij de pijl ziet u een stuk tennisbal in de darmen van de hond zitten.
delen inslikt. Dan wordt het snel gevaarlijk. De randen zijn namelijk best scherp en het touw wat aan de bal zit kan gaan snijden in de darmen. Voor je het weet is er een perforatie van de darmen en kan het dier zelfs overlijden. Als de hond dus ballen stuk bijt, dan maar geen tennisballen meer geven.
- Vele katten zijn deze al voorgegaan. Zodra het gras begint te groeien, krijgen heel veel katten de neiging om het gras lekker op te eten. Gras wekt echter vaak braken op. Soms neemt zo’n grasspriet op de terugweg dan de
verkeerde afslag en wil via de neus naar buiten in plaats van de mond. Hierdoor loopt de grasspriet vast achter het zachte gehemelte in de keel/neus. Door de weerhaakjes aan het gras, kan dit echter niet meer terug en zit dus vast. Het lichaam maakt hier een afweerreactie tegen, waardoor de keel heel geïrriteerd raakt en de kat gaat kokhalzen/hoesten/slikken/slecht eten enz. Uiteindelijk moeten wij de kat vaak helpen door onder narcose de grasspriet te verwijderen uit de keel.
- En dan hebben we nog de honden die gewoon alles eten. Ook hier een jonge hond, maar als afsluiting geen Labrador maar Rottweiler. De hond was al 2 dagen niet lekker, wat slechter eten en nu steeds vaker aan het braken. Inmiddels wilde hij niet meer eten en bleef braken. Klinisch onderzoek gecombineerd met de röntgenfoto’s liet een duidelijk vreemd voorwerp in de dunne darm zien.
In het midden van de buik is een vreemde witte structuur zichtbaar.
Uit deze hond werd operatief een halve rubberen benchmat, 2 sokken, een string van mevrouw en nog wat losse touwtjes gehaald. Tja dan is denk ik toch muilkorven wel de beste optie tot de hond wat ouder is.
Tot zover de top 10 (er waren er overigens nog vele malen meer). Hopelijk in 2016 een heel stuk minder, maar mocht het nodig zijn kunt u altijd contact opnemen met de dierenartsen van het Dierenziekenhuis Diemen. Liever vele malen voor niets dan 1 keer te laat. En let extra op tijdens de feestmaand met al het extra kinderspeelgoed wat rondslingert. Voor vele dieren is dit een aantrekkelijke prooi.
